O Szwecji mĂłwi się, że jest rajemn dla samotnikĂłw. Czy to prawda?

Tubylewicz i jej bohaterowie zastanawiają się nad tym, czym samotność jest, czym bywa, co nas w niej przeraża, a co cieszy, dlaczego za nią tęsknimy, dlaczego przed nią uciekamy, jak nas zmienia, jakie stawia przed nami wyzwania. Wiele tu subiektywnych głosĂłw i perspektyw, pełna uniwersalność i kopalnia wiedzy o rĂłżnicach kulturowych.

Autorka opowiada o szwedzkich singlach, rodzinach, indywidualizmie, a także o szwedzkiej duchowości, ktĂłra realizuje się najlepiej w samotności na łonie natury. Wraz ze swoimi rozmĂłwcami dochodzi do tego, że to introwertykom łatwiej jest odnaleźć życiowe zadowolenie, ale jednocześnie zastanawia się, dlaczego wszechobecna tolerancja nie chroni przed poczuciem osamotnienia. Czy w naszym świecie jest miejsce dla samotności Pippi Langstrump i poety-noblisty, ktĂłremu nagle zabrakło słĂłw?

W książce przeczytamy nie tylko o rĂłżnych spojrzeniach na temat samotności, ale także o podrĂłżach autorki w poszukiwaniu związanych z nią krajobrazĂłw. Poetyckim i pięknym wizualnie uzupełnieniem tej historii są zdjęcia jej syna Daniela Tubylewicza z tak malowniczych miejsc jak Far, Gotlandia, Osterlen i Bohuslan.